Speciaal voor deze bijzondere gelegenheid mag RTV Borne boven in de kerktoren een kijkje nemen bij de klokken. “Het luiden van de kerkklokken heeft altijd een bijzondere betekenis gehad. Ze staan synoniem voor geloof, hoop en liefde. Naast de oproep tot gebed hebben ze een maatschappelijke functie. Vroeger klonken ze ook bij brand en het sluiten van de Bornse stadspoort. Nu luiden ze als teken van vreugde en rouw. Wanneer een parochiaan overlijdt, wordt er één klok geluid. Dat is een emotioneel moment voor nabestaanden. Mensen gaan dan even naar buiten en zijn stil. De klok klinkt dan speciaal voor de overledene. Dat heeft voor veel mensen een bijzondere betekenis.”
Tijdens de coronatijd riep de Raad van Kerken in maart op om elke woensdag van 19.00 tot 19.15 uur de kerkklokken te luidden. “Dat is nu gestopt, alles heeft een einde. De kerk wilde laten horen dat ze er is voor de mensen en dat we ze niet zijn vergeten. We vieren dit jaar 75 jaar bevrijding, maar ook nu zoeken we letterlijk en figuurlijk naar bevrijding in deze coronatijd. Je ziet om je heen dat mensen saamhorigheid zoeken en liefde. Dat biedt steun in deze moeilijke periode. De kerk wil graag een steentje bijdragen. Dit is een vreemde tijd van afstand en dat is ook merkbaar in de kerk. Er zijn geen vieringen meer, maar we zien wel dat mensen even naar een plek gaan voor bezinning en troost te vinden. De Mariakapel in de Stephanuskerk en de kapel aan de Koppelsbrink worden druk bezocht”, aldus van Urk.
Het luiden van de klokken gebeurt in de Stephanuskerk niet met de hand:”Ik hoef niet aan een touw te trekken. Zo romantisch zijn we hier niet”, lacht de koster. “Het is één druk op de knop, dat is alles.”
Camera en Montage: Mohammad Alhwedi
Interview en Tekst: Pauline Idzerda
Een productie van RTV Borne, powered by 1Twente.\