Lintjesregen Borne 2020

Iedereen proficiat !!!

Tonny Wolbers, Gerard Welberg, Harry Baartman, Piet Dijkstra, Gerarda Welberg-Pierik, Jan Snieders, Frans ten Tusscher, Annemarie Haak-Beune, René Morshuis.

Kijk alle foto’s op https://www.facebook.com/rtvborne/posts/3992397330834572

Donderdag 2 juli was het de officiële bijeenkomst voor de genomineerden, die een lintje hebben gekregen. Op uitnodiging van de burgemeester van Borne Jan Pierik werden ze in het “Kulturhus” verwelkomd.

De burgemeester blikte nog even terug naar 24 april toen we nog midden in de Coronatijd zaten en hoe hij destijds langs de genomineerden ging op de bakfiets van de “Drie biggetjes” om de felicitatie over te brengen. Iedereen die een “lintje” kreeg was uiterst verrast. De partners en of familieleden hadden niets verraden waardoor de blijdschap duidelijk op de gezichten was af te lezen.

Jan Pierik nam zoals dat hoort uitgebreid de tijd om iedere genomineerde in het zonnetje te zetten. Hierna volgt een selectie uit de mooie verhalen die dat opleverde.

Na een korte introductie werd de eerste genomineerde naar voren geroepen, de heer Wolbers. Hij heeft zich ingezet voor verschillende zaken, met name in Zenderen, zoals voor de carnavalsvereniging en de renovatie van de kerk aldaar. Als ondernemer zette hij zich graag in voor en vanuit Zenderen.
In zijn dankwoord bedankte de heer Wolbers met name zijn vrouw die hem de “ruimte en tijd” gaf om zo actief te zijn.

De heer Baartman was en is nog steeds voor de in Bornse gemeenschap erg actief, het is een man met een sociaal hart, zoals de burgemeester vertelde. Hij heeft zich op allerlei gebieden actief ingezet, zoals voor de Theresia parochie, en onder andere voor de rolstoelgroep.
Volgens velen heeft hij Borne op de sociale kaart gezet.
In zijn dankwoord vertelde hij dat ze bij de achterdeur het bordje “Welkom” hadden staan. Omdat mensen die achterom komen goed volk betekent en dus welkom zijn. Volgens de heer Baartman komt alleen de deurwaarder aan de voordeur.

De heer Welberg werd gedecoreerd omdat hij in Zenderen veel vrijwilligerswerk heeft gedaan. Meneer vertelde dat het vanuit huis met de paplepel was ingegoten, iets doen voor een ander is nooit verkeerd. Vanaf de tijd dat hij misdienaar was is hij al met vrijwilligers werk bezig geweest en altijd met plezier. Hij heeft veel voor de carnavals vereniging gedaan, met name in Zenderen. Vanaf zijn zestiende jaar heeft hij veel aan sociaal cultureel jongerenwerk gedaan. Hij heeft het koor ”MIX” opgericht en is daar al vele jaren voorzitter van. Ook is hij voorzitter dan de “Dorpsraad” in Zenderen.
Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat hij voor zijn beroep voor het onderwijs heeft gekozen, niet in Zenderen, maar in Hertme.

Mevrouw Welberg-Pierik werd gedecoreerd omdat ze heel veel vrijwilligers heeft gedaan en doet, met name op het gebied van muziek en entertainment. Vaak als voorzitter of als penningmeester.
In haar dankwoord bedankte ze haar zus voor de voordracht van de nominatie.
Ze vertelde dat haar man altijd had gezegd: “Jij hebt er ook een verdiend” en nu twee jaar na zijn overlijden krijgt ze inderdaad een lintje, het maakte haar emotioneel.

Deze groep werd geridderd als lid van de Orde van Oranje.

De heer Dijkstra, werd geridderd als “Officier in de Orde van Oranje Nassau”.
In zijn werkzame leven heeft hij zich bezig gehouden om studenten te onderwijzen aan de universiteit Twente. Hij hield zich onder anderen bezig met uitvindingen op het gebied van kraakbeen herstel. Hij loopt in de voetsporen van professor Kolf, de uitvinder van de kunstnier. Hij is inmiddels met pensioen, bij een professor heet dat emeritaat. In Borne is hij actief op verschillende vlakken, onder andere bij het Culturele forum Borne en vrijwilligerswerk voor de Borne synagoge. De burgemeester vertelde dat De heer Dijkstra een verbinder is met een groot sociaal hart.
Zijn dankwoord was in de vorm dan een college. Hij begon met de uitleg van Einsteins relativiteitstheorie en het eindigde met de woorden: “Er zijn massa’s vrijwilligers in Borne die erg betrokken zijn en waar tijd een relatief begrip voor is.”

foto’s: Rafael Bisaku
tekst: Lilian Berends