Gewapend met een mondkapje is ze gefocust op het tatoeëren van een ‘dromenvanger’ op de zijkant van het been van een klant. Eigenaresse Patricia Thijssen van Dolly Dagger Tattoo en Piercing is blij dat ze tijdens de zomer haar deur van het slot mocht draaien. Samen met ‘piercer’ Daizy Draganova vormt ze een team in de salon. “Een minuut na de persconferentie kwamen meteen de berichten met reserveringen binnen. Het was gelijk druk en we konden meteen gaan plannen.”
De klanten van Tattooshop Dolly Dagger komen uit Nederland, Belgie en Duitsland. Thijssen: “We bestaan nu acht jaar en ondertussen hebben we al een grote klantenkring opgebouwd.” Extra zuur was het dan ook toen ze hoorde dat vanwege de coronacrisis de deur dicht moest. “Het was spannend wanneer we weer open zouden gaan. Gelukkig heeft de crisis niet veel invloed gehad op mijn omzet. Ook mede door het steunpakket van de overheid. Dit was goed geregeld.”
Haar vak als tatoeëerder neemt ze heel serieus: “Niet iedereen kan tatoeëren, je moet er wel voor in de leer gaan.” Zelf deed ze verschillende grafische opleidingen en volgde de Academie voor Kunst en Industrie. Al snel kwam ze erachter dat haar passie bij tekenen en schilderen lag. “Ïk wist alleen niet wat ik ermee kon doen totdat ik van iemand de vraag kreeg of ik een tattoo wilde zetten. Voordat ik het wist had ik ja gezegd, al had ik het nog nooit gedaan”, lacht ze. Dat was de start van haar carrière. Haar sketches kon ze verwerken in mooie tattoo-afbeeldingen. Nu prijken haar tekeningen aan de wand in de salon.
Op haar onderarm prijkt een afbeelding van Martha Christina Tiahahu, een Molukse vrijheidsstrijder en nationale heldin van Indonesië. Ze vocht aan de zijde van haar vader, een medestander van Pattimura, tegen Nederlandse kolonisten. De tatoeage heeft alles te maken met de Molukse ‘roots’ van Thijssen. Onder de vrijheidsstrijdster staat het dienstnummer van haar opa gegraveerd. Hij diende als militair voor het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger. In de zaak staat ook een foto van haar grootouders. “Hij moest net als zoveel mensen vluchtten op een boot naar Nederland. Als ode aan hem heb ik deze tattoo laten graveren.”
Interview en tekst: Pauline Idzerda
Camera: Mohammad Alhwedi
Montage: Kim Nijenhuis