In ‘mijn’ oude encyclopedie, halverwege de vorige eeuw aangeschaft door mijn vader (vermoedelijk om uit te groeien tot het pronkstuk van zijn boekenkast – of was het toch gewoon leergierigheid) komt het woord corona twee keer voor.
1, Lat: bij de Grieken en Romeinen een hoge onderscheiding. Bij de Grieken verleend aan overwinnaars in de verschillende spelen; ook gedragen bij sprekers in raad en volksvergadering, bij offeren en feesten. Als ereteken werd de krans – dikwijls van goud, verleend aan verdienstelijke burgers en vreemdelingen. Bij de Romeinen was de corona een militaire onderscheiding – de hoogste gemaakt van gras. Er waren ook gouden kransen en kransen van eikenbladeren…verleend voor het redden van een burger: de corona civica of quercea. De corona werd het ereteken van de keizers – de betekenis werd kroon, stralenkrans.
2, Corona is de naam van de buitenste atmosfeer van de zon. Slechts bij een totale zonsverduistering kan zij met het blote oog waargenomen worden als een heldere witte krans om de zon.
Anno voorjaar 2020 heet corona coronavirus of -crisis, of covid-19. Je hoort niets anders. Het is een pandemie. Lente is stilte. Thuisblijven. Terughoudendheid. Een bloemenverkoper klaagt niet. Hij verkoopt bloemen. Rozen . Tulpen. Kransen maakt hij niet. “Ik draag in deze tijd bij aan een positief gemoed van de mensen”, laat hij een nijvere verslaggeefster van een krant optekenen. Over de oude Grieken en Romeinen rept hij niet. Nu is nu. Dáár gaat het om. Om schilderend, schoffelend , of bloemen verkopend de lockdown door te komen. Als maskers afgaan, spreken gezichten. “We weten het niet!”
Jan Stoop, 21-4-2020